نقش مدیر ارشد ریسک (CRO) و یا دبیرکمیته مدیریت بحران/مدیریت فاجعه/استمرار کسب و کار
با توجه به ریسکهای روز افزون و مختلفی که به سازمانها تحمیل میشود، اهمیت حوزه مدیریت ریسک/مدیریت بحران/ مدیریت فاجعه به صورت روزافزونی حساس میشود. خیلی از سازمانها/ شرکتها/ کارخانجات صنعتی/پتروشیمی و پالایشگاههای ما هنوز جایگاه CRO را تعریف نکرده اند و هنوز بحران را در چارچوب HSE و نظایر آن میبینند، در حالی که حوزه های Security، ITو OTنیز نیازمند تدابیر خاص خود میباشند. با این همه چه کسی بایستی دبیر چنین حوزهای در سازمان ها/ شرکت های صنعتی/بانک ها/هلدینگ ها باشد؟ بر اساس اتفاقات و تجاربی که کسب شده، شخصی برای این مسئولیت بایستی انتخاب شود که اولا کاملا بر حوزه هایی که زیر مجموعه این بخش قرار میگیرند، مسلط باشد و ثانیاً آدم بسیار محافظهکاری باشد. شاید از لفظ محافظه کار تعجب کنید اما آدم محافظه کار تمامی جوانب امر را در نظر گرفته و تمام تلاش وی آن است که کار به ایجاد بحران در شرکت یا سازمان نکشد. در واقع چنین شخصی همیشه با تدابیری که اتخاذ میکند سعی در انجام اقدامات پیشگیرانه نموده که هدف از ایجاد این حوزه نیز همین می باشد.
طبق بررسی های صورت گرفته توسط موسسه مکنزی، نقش مدیر ارشد ریسک (CRO) و یا دبیرکمیته مدیریت بحران/مدیریت فاجعه/استمرار کسب و کار شامل موارد ذیل است:
- تعیین چشم انداز و فرهنگ ریسک پذیری: از طریق تعریف مأموریت و چشم انداز روشن برای مدیریت ریسک و انعطاف پذیری سازمان و تقویت فرهنگ آگاهی از ریسک در سازمان با ترویج ارزشهایی مانند شفافیت و پاسخگویی
- سرمایه گذاری بر نسل بعدی رهبران ریسک : با استخدام و آموزش نیروهای متنوع، تیم های آینده نگر می سازد و با تفویض اختیار و ارائه بازخورد مداوم، مسیر رشد حرفه ای کارکنان را هموار می کند.
- همکاری مؤثر با تیم اجرایی و هیئت مدیره: به جای تمرکز صرف بر ریسک، با رهبران کسب وکار تعامل عمیق داشته و
با زبان ساده و غیرفنی، مسائل ریسک را به هیئت مدیره انتقال می دهد و از غافلگیری ها جلوگیری می کند.
- شفافیت و مشارکت با ناظران و تنظیم کننده ها: نهادهای نظارتی را به عنوان شریک می بیند و با آنها ارتباط مستمر و شفاف برقرار می کند.همچنین با درک اولویت های نظارتی، به جای رویارویی، به دنبال راه حلهای مشترک می باشد.
- تمرکز بر نقش منحصربه فرد یک دبیرکمیته مدیریت بحران/مدیریت فاجعه/استمرار کسب و کار یا CRO: با دید کلان سازمانی، تهدیدات آینده را پیش بینی و منابع را بهینه تخصیص می دهدو در تصمیمات کوتاه مدت، پیامدهای بلندمدت ریسک را یادآوری می کند.
- مدیریت زمان و بهبود مستقل شخصی: زمان خود را بین مسائل جاری و آینده متوازن نموده و با دریافت بازخورد از همکاران و مشاوران، تعادل بین کار و زندگی شخصی را حفظ می کنند.